‘Made in Germany’: de bankrun op Zuid-Europa
Ik snap het! Ik snap het! Ik snap het!
De afgelopen maanden is er, door economen, een discussie gevoerd over de onmiskenbare en grote toename van schulden van de Centrale Banken van de Zuid-Europese Euro-landen bij de Centrale Banken van andere Euro-landen, in het bijzonder Duitsland, via het zogeheten Target-systeem (een soort bankrekeningen van de Centrale Banken bij elkaar, waar ze rood op kunnen staan).
Vooral door Hans-Werner Sinn werd dit gezien als een stiekeme, onterechte en kwalijke manier van de Zuid-Europese landen om hun (snel teruglopende) tekorten op de lopende rekening te financieren en te ontkomen aan de tucht van de markt en de noodzaak van het orde op zaken stellen. Let op: Sinn stelde dit terwijl de werkloosheid in Spanje opliep tot boven de 20%, de consumptie in Griekenland in totaal met 30% daalde en de geldhoeveelheid in Ierland afnam met 25% op jaarbasis. In die situatie was het, volgens hem, noodzakelijk om de kredietkraan nog veel verder terug te draaien om gehoorzaamheid, soberheid en discipline af te dwingen. Sinn was bang dat ze daar op Duitse kosten een feestje aan het vieren waren en importen financierden met geleend geld.
Dat feestje was er natuurlijk niet – maar de kredieten liepen wel op. Wat was er aan de hand? Na een uitgebreide discussie in de econoblogosfeer zijn we er eindelijk achter: we hadden gewoon de nationale boekhoudingen wat beter moeten bekijken. Twee economen van de IMF hebben dat nu gedaan. Wat blijkt: de Duitsers financieren een Duitse bankrun op de Zuid-Europese landen.
1. De Duitsers hebben eerst heel veel geld in de ‘perifere’ landen gestoken
2. Dat ze de afgelopen drie jaar weer aan het terughalen zijn
3. Waardoor kapitaal van de banken aldaar naar Duitsland stroomt
4. Maar de banken aldaar hebben dat geld niet
5. En lenen het via het Target-systeem van de andere Centrale Banken in Europa en met name van de Duitse Centrale Bank, die veel geld over heeft omdat de Duitse banken veel liquiditeit hebben door het teruggehaalde kapitaal
De moraal van het verhaal is meer dan duidelijk: de hysterie over onverantwoordelijke luie doortrapte Zuid-Europeanen is onjuist. De geldschieters zijn (weer) net zo goed deel van het probleem. En gelukkig hebben we een Target-systeem, anders was de Euro ontploft.
Dat de liquiditeitssituatie in bijvoorbeeld Ierland en Griekenland dramatisch is blijkt overigens uit de volgende twee grafieken, updates van eerder op deze blog geplaatste grafieken (de Ierse gegevens zijn overigens ook naar beneden bijgesteld wat betreft de laatste maanden van 2011). Bronnen: Centrale banken van Ierland en Griekenland.
‘Sinn was bang dat ze daar op Duitse kosten een feestje aan het vieren waren en importen financierden met geleend geld.’
Sinn mag ook wel eens wat boekhouding leren. In een land met een handelstekort moet de private en/of publieke sector zich per definitie in de schulden steken (d.w.z. meer uitgeven dan hun inkomen). De handelsoverschotten van verantwoord Duitsland zijn altijd terug te herleiden op een buitenlandse entiteit die zich in de schulden steekt.